برای عکاسی حرفهای پرتره علاوه بر داشتن دوربین کانن مناسب باید به تنظیمات دوربین هم کاملا مسلط باشید، اگر از دوربین کانن برای عکاسی پرتره استفاده میکنید، مطالعه این مقاله را به شما پیشنهاد میکنیم، پس برای آموزش عکاسی پرتره حرفه ای با دوربین کانن در ادامه با من همراه باشید.
بیشتر بخوانید:
- «مرکز هم آفرینی امنیت غذایی و زیستی پایدار» راهاندازی میشود
- راهنمای کامل جذب فالوورهای هدفمند در اینستاگرام + رازهای نگفته
نحوه انتخاب تنظیمات مناسب دوربین
عکاسی پرتره ژانری است که به شدت به استفاده از تنظیمات مناسب دوربین متکی است. چه یک تازهکار باشید یا مبتدی، این تنظیمات دوربین به راحتی قابل یادگیری است. همه اینها به سه ستون نوردهی به نامهای سرعت شاتر، دیافراگم و ISO خلاصه میشود.
بهترین سرعت شاتر برای عکس های پرتره
سرعت شاتر یکی از مهمترین پارامترهای دوربین برای ثابت نگه داشتن سوژه است. به خصوص اگر در حال وادار کردن یک مدل به انجام عملی مانند راه رفتن یا چرخاندن سر هستید، مهم است که آن عمل را به درستی ثبت کنید. با سرعت شاتر بالا، میتوانید مطمئن باشید که سوژه شما واضح است. سرعت شاتر 1/100 یا بیشتر مکان خوبی برای شروع است.
اگر با این کاربرد دوربین آشنا نیستید، سرعت شاتر مدت زمان رسیدن نور به سنسور و نحوه ثبت حرکت را کنترل میکند. شاتر مانند یک در کوچک است که در مقابل سنسور شما باز و بسته میشود. هنگامی که باز است، نور میتواند به سنسور بتابد تا تصویری ثبت کند.
هرچه بیشتر باز بماند، نور بیشتری روی موسیقی تاثیر می گذارد. سپس از سرعت شاتر آهسته استفاده می کنید. تصویر واضح تری خواهید داشت.
حال برعکس با سرعت شاتر بیشتر اتفاق می افتد. از آنجایی که شاتر برای زمان کمتری باز است، نور زمان زیادی برای برخورد با سنسور ندارد. این بدان معناست که در نهایت با نوردهی تاریک تری مواجه می شوید.
بهترین دیافراگم برای عکاسی پرتره
در عکاسی پرتره همه چیز در دیافراگم خلاصه میشود. با کنترل این تنظیم میتوانید تاری پس زمینه عکسهای خود را کنترل کنید. به همان اندازه که جذاب است، استفاده از بازترین دیافراگم ممکن برای پرتره همیشه بهترین ایده نیست. برای بهترین نتیجه، سعی کنید بسته به قابلیتهای لنز خود بین F/1.8 و F/4 باقی بمانید. حال بیایید دیافراگم را با عمق بیشتری و نقش منحصر به فرد آن در تنظیمات عکاسی پرتره مورد بحث قرار دهیم.
دیافراگم سوراخی در جلوی دوربین شما است که میتواند تنظیم شود تا نور کم و بیش وارد دوربین شما شود. با دیافراگم کوچک مانند f/22، تنها یک ناحیه کوچک برای عبور نور وجود دارد. همانطور که یک سد جریان آب را کنترل می کند، دیافراگم شما میزان نوری را که به سنسور شما میرسد را کنترل می کند. با تغییر اندازه دیافراگم برای بزرگتر یا کوچکتر شدن، میتوانید به راحتی نوردهی تصویر خود را کنترل کنید.
هنگامی که اندازه دیافراگم خود را تغییر می دهید، عمق میدان را نیز تغییر می دهید. به طور خلاصه، راههای زیادی برای فوکوس کردن عکستان به طور همزمان وجود دارد. با دیافراگم بازتر، عمق میدان بیشتری خواهید داشت. یعنی در عین حال کمتر در ذهن است. با دیافراگم کوچکتر، عمق میدان بیشتری خواهید داشت که امکان فوکوس بهتر را فراهم می کند. در فیلمبرداری، تاری پس زمینه به یکی از انواع اصلی تبدیل شده است.
دیافراگم و فاصله کانونی
وقتی شروع به آزمایش تنظیمات دیافراگم میکنید، ممکن است وسوسه شوید که از بازترین دیافراگم ممکن استفاده کنید. شاید شما یک لنز سریع F/1.4 مانند Canon 50mm F/1.4 داشته باشید که از آن برای عکاسی واید استفاده می کنید.
مشکل این است که با یک لنز بسیار واید، عمق میدان شما ممکن است خیلی کم باشد. با این شکاف وسیع، برخی از قسمتهای صورت شما ممکن است در فوکوس باشد در حالی که برخی دیگر در حال تار شدن هستند. اینکه آیا این ظاهر را دوست دارید یا نه، در نهایت به شما بستگی دارد، اما از نظر حرفه ای، شما می خواهید سوژه شما واضح باشد. این فوکوسها روی صورت مدل میتواند حواستان را پرت کند، بهویژه هنگام چاپ عکسهایتان.
اگر میخواهید به تمرکز خود فرصت مبارزه بدهید، سعی کنید در محدوده F/1.8 تا F/4 باقی بمانید، با این تنظیم دیافراگم، همچنان میتوانید بدون نگرانی در مورد فوکوس کامل صورت سوژه، تاری پسزمینه خوبی ایجاد کنید.
برای بهترین عکس پرتره، هنگام عکاسی وایدتر از دیافراگم باز مانند F/1.8 یا F/2.8 استفاده کنید. از آنجایی که فشرده سازی لنز چندانی ندارید، راحت تر می توانید کل سوژه را در فوکوس نگه دارید.
هنگام عکاسی پرتره با لنز طولانیتر مانند 85 میلی متر، دیافراگم را کمی کوچکتر کنید مثلا، F/4. با لنز طولانیتر، تاری پس زمینه بیشتری نسبت به فشردن لنز خواهید داشت. از آنجایی که نیازی به استفاده از دیافراگم بزرگ با لنز طولانیتر ندارید، توقف پایینتر یک پسزمینه تار ایجاد میکند و در عین حال سوژه را در فوکوس کامل نگه میدارد.
تنظیمات ISO برای عکاسی پرتره
ISO یک تنظیم نوردهی نهایی بسیار مهم برای عکاسی پرتره است. تنظیم این مقیاس در مقایسه با دیافراگم و سرعت شاتر بسیار ساده است. تنظیم ISO به جای اینکه بخشی مکانیکی از دوربین باشد، به صورت الکترونیکی میزان حساسیت سنسور دوربین به نور را کنترل می کند. در حساسیت بالاتر، تصویر واضح تری گرفته می شود.
تنظیم ISO برای پر کردن شکاف بین تنظیمات سرعت شاتر و دیافراگم عالی است. به جای تنظیم این تنظیمات، می توانید ISO را تغییر دهید تا نوردهی متعادل شود. مشکل این است که در ISO بالاتر، عکس نویز دارد.
نویز مانند استاتیک به نظر میرسد که در تصویر شما با ISO بالاتر نشان داده می شود. اگرچه مقدار دانه بسته به مدل دوربین متفاوت است، اما هنوز هم میتواند برای انتخاب جزئیات دقیق در عکسهای شما مشکل داشته باشد. به خصوص در عکاسی پرتره، همیشه بهترین کار این است که تنظیمات ISO را تا حد امکان پایین نگه دارید. هر زمان که عکس می گیرید، با ISO 100 شروع کنید و فقط در صورت لزوم آن را افزایش دهید. متأسفانه، شما همیشه نمی توانید ISO پایینی داشته باشید، به خصوص زمانی که در نور کم عکس می گیرید.
حالا این به این معنی نیست که با افزایش ISO کیفیت تصویر شما به طور ناگهانی کاهش می یابد. با افزایش تنظیم، مقدار دانه به آرامی افزایش می یابد، بنابراین خوب است که بدانید. اگر می خواهید ISO را افزایش دهید، سعی کنید به عنوان یک قانون کلی به ISO1000 پایبند باشید. اکثر دوربین های سطح پایه هنوز هم می توانند در این مرحله عملکرد خوبی داشته باشند و نقاط ضعف آنها قابل توجه نخواهد بود.
جمع بندی
در این مقاله به سه فاکتور بسیار مهم در تنظیمات دوربین کانن برای ثبت تصاویر پرتره با کیفیت اشاره کردیم، بعد از مطالعه این مقاله به عنوان شخصی که قرار است اولین عکس های پرتره خود را با دوربین های کانن بگیرد، تصاویر جذابی را ثبت خواهید کرد.
امیدوارم با مطالعه این مقاله به پاسخ پرسشهای خود دست یافته باشید، با تشکر از هراهی شما با من در این مقاله 😊
بیشتر بخوانید:
- آیا استفاده از سیگنال فارکس در موفقیت معامله گران موثر است؟
- بهترین سایت آموزش فارکس
- برندسازی در اینستاگرام؛ چرا و چگونه برندی قوی و پایدار بسازیم؟
امتیاز شما به این مطلب